BİLMELİSİN
ayrýlýðý öpüyorsam gözünden
söküyorsam yüreðimi göðsümden
isyanýmý içimde yaþýyorsam
geçiyorsam gözlerinin önünden
sana olan aþkýmdandýr bilmelisin
gecelerim de sessiz kalmýþsam
dalýn da yaprak olup solmuþsam
her acýya gülmeye çalýþmýþsam
sana olan zaafýmdandýr bilmelisin
sen yine parmak uçlarýnda uçuyorsan
gecenin sessizliðinde gülebiliyorsan
yüreðim de yaktýðýn ateþi düþünüyorsan
bu sana verdiðim son þanstýr bilmelisin
,,,,,,,,,,,,,,yunus,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.