yalan bir koþuþturmanýn içinde
habersiz saatlerden
yuvarlanýp
sýðýnmalý en kuytusuna
kayýp kentlerin derinlerinde
kramp girene kadar gözlerine
aðlamalý...aðlamalý
çiçekler açmalý
göz yaþlarýnýn düþtüðü yerlerde
ve sen kokmalý sapsarý
bir uður böceðine tutunmalý sonra
kanadýna býrakýp dileklerimizi
uçmalý
nereye olursa
ve yanmalý ardýndan
güneþin koynunda
tutsaklýðýn son günü yaðmalý yaðmur göðsüme
bir kahve içimi daðýlmalýyým yollarýn bitimine
dönmeliyim kendimi unuttuðum yere
sonra
bir yer bulup gözlerinde
ölmeliyim orada
aþkla
son þiir de yazýldýðýnda
atilla güler