YOK SAYAMADIM

Ahmet Yavuz
YOK SAYAMADIM…

Gücüm yetmedi seni yok saymaya,
Kollarýmý açtýðým kadar kapatmaya,
Kapattýðým gözlerimi uyandýðýmda açmaya;
Ben enelik, yapýp gücünü hissederek;
Yok sayamadým.

Ayrýlmýþ beden cenahlara;
Ýki yaným kol olsada gelmez, yan, yana;
Seni sarmak için gücümü toplamaya
Bendimde, seni yok sayamadým.

Mecalim var olsada, cidarýný görsem
Bi-anel, gezdiðim yerlere yüzüm sürsem!
Ayaklarýnla bastýðýn topraðý öpsem,
Ey’ Topraðým, senide yok sayamadým.

Sende kýþý, Kýþlaðý kuzularla gördüm!
Davarýmý otladým, azýðýmý aldým…
Ambarýmda darý’ya erdirdin,
Þükür Rabbim, verdiklerini,
Yok sayamadým..

Nefesim aldým, geri verdirdin!..
Yüreðimi iþledin; seni zikret’tirdin!..
Gözlerimle!.. var ettiðini gösterdin,
Senin için þehit olan, can ile cananlarý,
Yok sayamadým!...

Yem yeþil, daðlarý, baðýmýzdaki otlarý,
Yaz gününde, tatdýrdýðýn tatlarý,
Ceng eden,cengaverin at’larýn bahtlarýný,
Senin için Gazi olan evlatlarý yok sayamadým!..

Sabah seherde okunan ezanla,kur’anlarý
Rüzgar deðil sena eden dal, ile yapraklarý,
Baðrýþan cins cins kuþlarýn,arýlarýn zikirlerini
Görmeden,duymadan yok sayamadým!..

Gönderdiðin nebiler ile enbiyalarý,
Kaza edip dinin,için savaþanlarý
Metin metin indirdiðin ayetleri,
Okumadan kendimi yok sayamadým!..

Ýnandým iman ettim bela-da,
Münker deðilim, kul et’ kendine!,..
Gufran,sýn Tevvab’sýn af, et
bizi,
Nefse esir etme! Kendimi, kul olmaktan;
Yok sayamadým!...

Sende! Bizi, yok sayma!..
Bizleri Salih kul olarak kabül et!
Kullarýn arasýnda kaim et’ rabbim..
Sende bizi yok sayma!.. ya rabbi…


Ahmet YAVUZ
Emekli
14.08.2011
12.30/1691
Sosyal Medyada Paylaşın: