Kızıl Güneş Vursun Saça
Kýzýl güneþ vursun saça, salýnsýn ince bele
Zülfün tarasýn, dökülsün alnýma, gelsin yele
Kara gözlerinden damlasýn yaþ, kapýlsýn sele
Ahým vursun, sancýlarým dursun, otursun yere
Kar erisin, kardelen baþ versin, dokunsun tene
Gökten yýldýzlar kaysýn, ay ýþýk sürsün yüzüne
Ocaðýnda taþ yansýn bensiz geçen her gününe
Ahým vursun, sancýlarým dursun, otursun yere
Güller dalýnda kurusun, bülbüller gelsin dile
Gecelerime gölgen düþsün, ömrün çeksin çile
Yüreðim kan aðlarken, terk edip gidersen ele
Ahým vursun, sancýlarým dursun, otursun yere
Damarýmda kan dursun, adým yazýlsýn döþüne
Karanlýk çöksün, kýzýl akrepler girsin, düþüne
Kefensiz yetim diz mi çöksün soysuz gülüþüne
Ahým vursun, sancýlarým dursun, otursun yere
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.