Kimliksiz

Yokluðun hançer olur sýrtýmda gezinir
gözlerin ufkumda yittiði anlar
varlýðýn dudaklarýmda ezilir
sen sessiz gittiðin demler
yudumsuz

daðýlýr sofram lokmam dizilir
boðazýmý yýrtar geçer susmalar
ayaklarým dolanýr kördüðüm olurum
darýna çekilirim yollarýn
adýmsýz

kýþýma bahar eklenir
menekþelenmiþ gülüþün esince
renklerin tuvalinde dirilir
rakseden kardelenler
yalýn bir düþe feda eder kendini
zamansýz

sýkýntý basar içimi
bulutsuz yaðmurlar ekilir topraðýma
filizlenmez sabahlar
moraran gecelerin ardýndan
çekilir kabuðuna gölgeler
dermansýz

aðýtlar yakýlýr ölümsüz yüzlerin ardýndan
gözyaþýna banýlmýþ bir dudak yanar
kanar kabuk baðlamýþ sancýlar
pýnarlaþmayan damarlarda
çürümüþ bir nefes donar
kansýz

yalýtýr beni nasýrlaþan yüreðim
yanýltýr kararan sevdalý bakýþlardan
dokunsa dökülürüm
dokunmasan sökülür
ilmiksiz
gezinirim gezegende
gezgince
iklimsiz
kimliksiz

Volkan Kemal
Ekim 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: