şehidime veda

Hainler pusu kurmuþ, bekliyor

Mehmet’im yemin etmiþ, yürüyor

Kandilimi duman sarmýþ, yanýyor

Mehmet’im topraða düþtü, gül oldu

***

Sýla hasreti neymiþ, ocaklar sönüyor

Hainler, kahpeler arsýzca gülüyor

Þehidim bir ölüp, bin diriliyor

Mehmet’im topraða düþtü, gül oldu

***

Ölüme meydan okudu, çýktý daðlara

Köpekler inmiþ þehirlere, yaylalara

Aldýrmaz Mehmet’in alçakça naralara

Mehmet’in topraða düþtü, gül oldu

***

Annesinin kýnalýsý, nazlýsýnýn yavuklusu

Yüzüne hasret yavrunun biricik babasý

Þehidim yarýnýn en büyük atasý

Mehmet’im topraða düþtü, gül oldu

***

Þehidim topraða düþtü, güller kýskandý

Kalleþ kurþun yüreðini deldi, toprak sarsýldý

Hainlerin iki yüzü hepten sarardý

Mehmet’im topraða düþtü, gül oldu

***

Þehidim için iki kelam ettiler

Dost düðünü varmýþ, kaçýp gittiler

Arsýzlarýn aymazlýðý onca cana yettiler

Mehmet’im topraða düþtü, gül oldu

***

Yeni þehit haberi bir daha geldi

Timsah gözyaþlarý yeniden döküldü

Kin-nefret tohumlarý bir daha ekildi

Mehmet’im topraða düþtü, gül oldu

***

Þehidimin kaný henüz kurumamýþ

Baþbakanlýk kupasý, at yarýþý varmýþ

Þehidini unutmuþ, hipotruma koþmuþ

Mehmet’im topraða düþtü, gül oldu
Sosyal Medyada Paylaşın: