Güneþin çocuklarý, Karanlýkta kaldýlar. Bir deri bir kemik olmuþ, Kömür karasý bedenleri Yorgun baksa da, Solgun yüzünde, Derinleþen çukurunda Kocaman gözleri Bir ok gibi fýrlamýþ yayýndan. Yürüyor aç ve susuz Çýrýlçýplak, Anasýnýn sýrtýnda Güneþin altýnda Zifiri karanlýkta Çatlamýþ toprakta Umarsýz ölüme Teni kara, bahtý tenin de kara çocuklar Güneþin ülkesi Afrika’da Karanlýkta kaldýlar. Merhaba dünya, merhaba insanlýk Diyemeden daha Yaþama yenik düþtüler “Güneþe gömüldüler.” Biri elinde, biri sýrtýnda ,biri kucaðýnda Ölüm yolunda bir ANA(Anne) Tercih yapmak zorunda Çocuklarý arasýnda Salt birkaç gün daha fazla Yaþatmak adýna Güneþin çocuklarýný. Yasýný bile tutamadan geride býraktýðýna Ölüm yolculuðuna devam ediyor. Yüreðim yanýyor Sözcükler sýðmýyor daðarcýðýma Ýsyan kuþu kondu sol dalýma Güneþ topluyorum en kýzýlýndan Avuçlarýmý güneþle doldurup Sýkýlý yumruklarýmla Fýrlatýyorum Somali’li çocuklara……… Güneþin çocuklarý Karanlýkta kaldýlar.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Yapukay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.