Göðsümün iliklerine iþlerken yokluðuþimo
Elinde týð vardý
Aðýt,
Aðýt daðýlýrdým…
Cinlerin düðünlerine konuk olduðumdan beri
Esintinin sýrtýnda kamçýyla koþan fýsýltý
Az öteden günahlarýma seslendi
Kulaklarýmý ilk defa öpen bir sesti
Ýrkildiðimde
Cinnetimin simasý geziniyordu
Siluetim de
Gün/ahlarým çoktan tasalanmýþ
Merdivenlerini gökten aþaðý
Sarkýtmýþtý bile
Gök, kar maþasý teninde çiðnerdi terimi
Sara’nýn rüyasýna mý bulaþtý yine
Hissel askýntým
Cinnetime arsýz haykýrýþ
Kulaklarýma fýsýltýnýn soluðu
Eski bir mecmuanýn yalýn haberi
Gecelerdir adýný sayýklýyormuþum
Ay askýntý, gözlerinle gülüþürken
Cinnetime dolanan fýsýltýndan beri
Sözlerim karttaki hýþýrtý
Yokluðunla öylece bakýþtý
Ömrümün sýzlayan ezgisine…
Cin, tenime der
Fýsýltýlý ses yok diye
Isýnmýþ yokluðuna dokun bak
Fýsýltýnýn elleri kan revan
Selsimden bir çýðlýk
Aþk, kal senime…
Cinnetimin fýsýltýsý sen git terkine
Bulaþma artýk uyuyan eskime...