Titreyen Adımlarla Sehpaya Yürüyen piç'e
ey aþkýný pazarlayan kadýn
bana dokunmaz senin ihanetin
ruhuma pompaladýðýn acý
yakmaz yüreðimi
gýdýklar geçer hemoroidimi
prenses edasý ile koynuna koþtuðun beyefendi çakmasý
bir sabah fahiþe diye kapýnýn önüne koyduðunda aglama..
su serp ihanet vürüslerinin üreyip mesken tuttuðu yüreðine
aglama
gülümse
gece zaten karanlýk dolunay çýkmasa ne olur
menzil dþýna çýkmýþ hedefe doðrulan ok
yaydan sýyrýlsa ne olur
yarýndan beklentisi olmayan umutsuz bir adamýn
boynunda yaglý urgan olsa ne olur
kocaman bir hiç
her gece sabah ezanýna üçbuçuk kala ölüyorum
senden asla korkmuyorum piç..
liman degilsin içinde olduðum gemiye
sevineceðým bayramlara olamazsýn arefe
birlikte bir yola çýkmýþsýn iblisle
alnýna bulaþtýrdýðýn ihanet yaldýzlý kara bir leke...
uðraþma silinmez cerahatla estetikle
ben sensizkende yaþarým
nefes alýr su içerim
kuru ekmek takýlmaz bogazýma..
senin vatan saymadýðýn topragýn bagrý bana
yatak yorgan aþ eþ...
ben sensizken de yaþarým vatan yeter bana..
sadakat taþýmayan apoleti kadýn erkek olsada
insan..
af çýkmaz ihanete
bir hakimden borç aldýðým yüreðimde üzülmem sana
bir anne bir baba degilim olamam onlarýn merhametinde..
üzülmem aglamam
bana ihanetten hüküm giymiþ
titreyen adýmlarla sehpaya yürüyen piç’e
MUHAMMET YALÇIN AZÝZOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.