DOST/DÜŞMAN
Ýstemem namert insanlar gelip de bana dost olsun
Eðer mert olacaklarsa dört bir yaným düþman dolsun
Ýsterim ki dost yalandan övmesin de yersin beni
Eðer bir suç iþlemiþsem jandarmaya versin beni
Dost isterim düþman gibi dikilip karþýmda dursun
Hançeri sýrtýmdan deðil gelip de göðsümden vursun
Mert düþmandan korkmam ama namert dosttan aklým çýkar
Güvenip sýrtýn dönersin o arkandan kurþun sýkar
Gönülden bir selam yeter ne ev isterim ne arsa
Ben düþmanýmý severim mangal gibi yürek varsa
Var günde dostum diyene hele dara düþüp bakýn
Baþýnýza iþ gelince kaçý uzak kaçý yakýn
Züðürtseniz sizi kimse dost hanesine eklemez
Benim bildiðim dost dosttan asla menfaat beklemez
Bir söz vardýr kötü komþu seni mal sahibi yapar
Yanlýþ insanla dost olan mutlak yanlýþ yola sapar
Düþmanýmý övdüm diye siz beni deli sanmayýn
Yalandan yüze gülüp de dost görünene kanmayýn
Neler yaþayarak geldi bu dostunuz bu yaþýna?
Özü, sözü ayný düþman dilerim her dost baþýna
Sunu:
Büyük dostluklar kavgayla baþlarmýþ, bunu bir kaç kez yaþadým.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.