Zor Sevgiler

Ben ki senin adýný güllere ezberletmiþim,
Papatyalara...
Yýllarca seni beklemiþim býkmadan bir an dahi
Bilsen ne çok özledim...
Ve ben ki sen’den ayrý isimleri geri çevirmiþim dudaklarýmdan,
Hala bembeyaz dudaklarým...
Hala dolu dolu gözlerim, her an aðlamaya hazýr
Ve hala uzaklara dalgýn...
Ama haklýsýn, dediðin gibi, sevemem seni
Susuþlarýmýn anlamý baþka...
Mýsralarýmdaki kiþi baþka...
Ben sevemem seni, bana aðýr bu yük
Gözlerini gözlerime çizemem,
Gülüþlerini asýrlara taþýyamam,
Güzelliðini giydiremem ýrmaklara,
Tüm kitaplara seni anlattýramam...
Ve sen de sevemezsin beni
Benim gibi...

Gözlerimle bak hayata
Herþey sana benziyor olamaz deðil mi?
Lalelerin kokusu senin kokuna benziyor olamaz...

Gökyüzünün rengi beni mutlu etmiyor,
Yaðmur saçlarýmý öpmüyor artýk,
Rüzgar bir "merhaba" bile demiyor,
Yokluðun ise tarifsiz...
Ama bunlar doðru olamaz
Beni seni...
Sevemem.

Sen giderken bir hoþçakal bile diyememiþtim deðil mi?
Dudaklarým lâl olmuþtu
Gözlerim dokunaklý bakardý o gün
Göreni aðlatýrcasýna...
Þimdi söyleme vakti geldi;
Hoþça kal ’sevemediðim...’
Sosyal Medyada Paylaşın: