Yüreğimi susturdun,umudumu kuruttun!
Nefessiz kalmayým dedim
Boðulmamak için nasýl bir çabanýn halinde kendimden geçtim
Ya sabýr dedim,kanaat etmeyi gaye edinmiþtim,yýllardýr sancýlarý derledim
Belki vakit henüz eriþmemiþ, kalbin umuduyla kesiþmemiþ diyerek öyle bekledim
Neden bu halin içine girdim
Cezbeden firkatin narýyla halleþtim,ruhumu aþkýna verdim
Sanki cansýz bir ten misaliydim, hissetmeyi ve nazar eylemeyi terk ettim
Loþ bir duygunun rengindeydim,bazen alaca karanlýklar sakini olan bir nefestim
Solduran sualler kar etmedi
Hazan içimde ki feryadýn arýyla yüzleþti,kederim dinmedi
Nereye gitsem, boynunu büken baþaklar misali ötenin halinde nefeslensem
Umudun sessizlik içinde bekleyen vaktini hesap etsem, gamým ile göçüp tükensem
Kalbim itminan haline hasret
Ruhum aþkýn þehrine malik olmak için firkatine namzet
Okuduðum furkan,manasýna haiz olmadýðým can nasýl bir imana kurban
Müteredditlik hali yanýmdadýr heran, neden inþiraha haiz olmuyor kalbim anbean
Anlamadan sevgi hasredilmez
Nekadar dillense de aþk, kalbin ve ruhun lisanýndan söz edemez
Halin sahrasýnda, umudun maverasýnda vucut bulan bir sevda, ürperti vermez
Ne kadar gamýn olsa,içinde bizar kaldýðýn lahzalar akýl ve idrakinide men edemez
Aidiyetin ihmali ihanettir
Hilkatine yabancýlýk çeken bir nefes nasýl bir aþka namzettir
Nefsin heva ve heveslerine kapýlan,hesapsýz bir hayatý ömür sayan canidir
Ruh ve kalp sahibiyle birlikteyse azizdir, muhteremdir, faziletlidir ve ihlas iledir
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.