Aþký kokluyorum senin yanýnda yüregim kabarýyor sevginle
Uzak kalmayý kaldýramýyor kalbim sancýlar giriyor yavasca derinden
Gözlerine bakabilmeyi özlüyorum yokluðunda iþte bu çok koyuyor adama
Saçlarýný okþayabilmeyi özlüyorum omzuma yaslandýðýn anlar canlanýyor gözümde
Biraz buruk biraz mutlu oluyorum seviyorum iþte seni çýlgýnca ve müptelasý olarak kalbinin
Hayatýma anlam katan bir güzelliðin ellerimin arasýndan kayýp gidince
En sevdiði oyuncaðý kýrýlan çocuk gibiyim üzgün masum kimsesiz
Sevebilmeyi senin gözlerinden öðrendim, mutluluðu ise gülüþlerinden
Sen benim ruh ikizim degilsin ruhumun ta kendisisin...
Rafet Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.