Gonca Kız

Ne gereði vardý aklýma çat kapý gelmelerinin
Yüzümü þ/aþkýna çevirmelerinin
Serzeniþlere hakim kusurlu dilim
Çoktan olmuþ k/ayýp sözlere gebe
Son demde f/asýlý kaldý bakýþlarýnýn ince ezgisi
Yüreðimde suskun n/akýþlarýnýn derin telvesi
Bir tutam aþk kalmýþtý oysa kavanozunda
Yet(e)medi ‘gonca gül’ (!) tadýn almaya


Z/amansýz oldu tez s/olup gidiþin
Dün gibi aklýmda ‘gonca ‘ öpüþlerin
Sensiz yarým kaldý düþ sokaðým
Karanlýðýn soðuk b/eþiðinde
Çaresiz isyankar ettiðin dilim
Nerdeyse küfrün tam eþiðinde
Tam zamanýnda (!) çöktü omuzlarýma
Edepsiz hayatýn dilsiz argosu


Gece mavisinin ritimsiz raksýnda
Titretir bu þehri,gamzeli gülüþlerinin melodisi
Mahrem sözlerinin bestesiz çýnlamasý eðer duyulursa
Gözaltýna alýnýr þarkýmýz aklýmýn hücre odalarýnda
Adýný andý diye,tutuklu sevk edildi dilim nakaratlarýna
Müebbet cezalý yüreðim dikenli aþkýmýza
Yumsam gözümü layemut Ýstanbul’a
Silueti çalýnýr mý yedi tepede haykýrýþlarýmýn!


Baþýmda dolanýyor yine ayrýlýðýn kor bulutlarý
Canýmý yakar tenime iþleyen asit yaðmurlarý
Ýçimde g/izlediðim yaþlarýmýn kaçýncý zerresisin
Kurumuþ göz pýnarlarýmda ç/ölümün kanlý dikenisin
Çal yine yüreðime koyu bir sýzý
Tomurcuk s/açan hayalimin gonca hýrsýzý
Ben yine sineme ç/ekerdim ya bu tarifsiz acýyý
Sonunda gül bahçem sensiz s/olmasaydý, ‘gonca kýzý’!


Meðer yalanýn metresi olmuþ hayat kahpesi
Ölüm tattýrdý bana,solmuþ g/onca hissi
Uykularý kaçýyor senden ayrý yatan gecelerimin
Kabuslarým,gonca günlerimde sürer olmuþ sefahat
Beni sensizliðe b/ayýltan yalancý þahidim olmuþ ‘hayat’
‘Ölümse’ senden geçen tek gerçeðim!
Kaderimi alt ederse bir gün yüreðim
Bu aþký gönülden s/ayýklar,yine (sana) gelirim!


CANER SOYDAN
Sosyal Medyada Paylaşın: