Sessiz gidiþler döküldü gözlerimden ve bitiþler dudaklardan haksýzlýða uðrayan yüreðimin feryadýný susturdum... ........ gururumla yýkadým acýyan yaralarýmý henüz tazede olsa iyileþecek mutlak bir gün vedasýz vedalarým kefensiz ve dönüþsüz gömüldü hýrpalanmaktan yorulan duygularým sessizliðe büründü bir daha gidenin yüzünü bile görmeyecek hoþçakal...bu gönül bir zaman gözyaþýnda yüzecek ama asla geri dönmeyecek...
NURTEN CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURTEN CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.