Bir soru sormuþtum bir tanem,
Beni sevme ihtimalin var mý diye?
Ýhtimal…
Belki...
Kim bilir…
Cevabýn dudak ucuyla bu üç kelime…
Bir umut doðsa da içime,
Kapýlmamam lazým olmayacak hayallere,
Ben alýþýðým seni sensiz yaþamaya...
Olsun, canýn sað olsun gülüm,
Benim sevgim her zaman çaðlayacak,
Sevsen de sevmesen de…
Ýhtimal...
Beynimi yedi bu kelime sabaha kadar,
Karýþtýrmadýðým kitap,
Bakmadýðým lügat kalmadý,
Oluya bir umut doðar diye bana...
Yok yok iþte,
Koca bir bilirsizlik,
Seni bulamadým bir türlü anlamýnda...
Belki...
Yine bir belirsizlik, yine bir kargaþa,
Bu kelimede de yoksun ne yazýk ki...
Kim bilir...
Kader bu ya,
Olmasý imkânsýzlar da olur bazen,
Yine de umut yok bu kelimende de...
Þair demiþ ya:
Beni sevme ihtimalini sevdim...
Bense ihtimaller ötesi sevdim,
Hiçbir þeyi beklemeden...
Benim aþkýmda normal sayýlmaz hani,
Aþklarýn çok çok üzerinde...
Kafamda sevda rüzgârý,
Vurur beynime beynime...
Kalbimde ateþin narý,
Dolar içime içime...
Öyle birine âþýk oldum ki,
Duyan þaþýrýr halime...
O ki, dünyalar güzeli,
Bense dünyanýn en çirkin adamý...
Gönül bu ferman dinlemiyor;
Onu sevmekle aþýyorum haddimi...
Bilmiyorum ben mi normal deðilim,
Yoksa ona olan sevgim mi?
Seviyorum ölürcesine,
Beni sevme ihtimali olmasa bile...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.