YAŞAMAK
Önce, ince bir urgan düþer,
Öptüðün,
Kokladýðýn boynuma.
Dokunduðun yer kanar mý hiç,
Son demindeyin gamýn,
Bu son ayrýlýk senden yana,
Sana yeniden geliþimdir.
Bir gecedir bende kalan,
Siyah yemenili yar gibi,
Saten giysisiyle girer koynuma...
Bilmez,
Üç ayaklý toy taburem,
Beni kime taþýdýðýný bilmez,
Alnýndan ilk defa öpülen kýz gibi,
Titrer,
Titrer de öylece durur,
Ahh sevgili,
Vakit sensizliðe yol alýr hep,
Ahh sevgili,
Bir lahza deðse hayalin gözlerime,
Neden? Bilmem,
Gönül evinde yoksun yine,
Karanlýk ihanetimdir sana,
Çýlgýn arsýz sevgilim olur…
Artýk sadece üç kiþiyiz,
Yüreðimin senden artaný kadar ben,
Azrailim,
Hicranla gelen beyaz meleðim,
Ve mavi bir kelebek ölüsüdür,
Soluk benzimde asýlý kalan.
Artýk gitmek lazým,
Yaþamýn kýyýsýndan,
Hercai çiçekleri uðurlar beni,
Bilmem neredesin,
Sana geleyim isterim,
Kaygým ölmekten yana deðil,
Bu sefer de yoksan,
Gittiðim yerde,
Bu celsede bitmezse,
Yüreðimdeki mahkeme,
Yanarým sensiz,
Ve bundandýr,
Figaný arþa çýkar kardelenlerin...
Senin olacaðýn diyara giderim.
Son bir kere daha gülümse,
Seni göremediðim o çok uzaklardan,
Sana bütün hücrelerimle,
Eðilmekteyim...
Ölüm kadar soðuk bakýþlarým,
Düþlerim,
Senli düþlerim dahi,
Artýk buz kadar kýrýlgan.
Bir kuðudur süzülür ruhum,
Yokluða,
Bedenimden en son sen ayrýl olur mu,
Usul usul,
Yavaþ yavaþ...
Heyecaným sana gelmekten yanadýr...
Korkmuþ çocuklar gibiyim,
Ýçten içe titremekteyim.
Artýk her þey tamam,
Yaþamaktan yana,
Bir sensin eksik olan,
Býrak vursun hayalin,
Beni taþýmayan cýlýz tabureme,
Ben düþeyim, gerilsin ipler,
Taburem; artýk sen kadar uzak bana,
Kirpiklerimi baþkasý kapamasýn,
Vasiyetimdir,
Açýk gözlerime dokunmasýn,
Vefasýz bir tek el...
Kýskanýrým;
Bakýþlarýmý ufka çaktýðým resimde,
Soluk benzime en son dokunan,
Sevgilimdir,
Kýskanýrým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.