sularýn kitabýnda yüzüyor son cümlen y’el deðirmeninde öðütüyor son bakýþýn acýlarýn kehribarý çeker beni son çeliminden o bakýþýnda bin kez ölüp sað kalýyorum
yýrtýlmýþ umudun yamacýsý gibiyim sol yaným kav hiç kapanmayan davalara bakan yargýcýn son kararýyým verilmemiþ sözler gibi bitmemiþ sevdalarýn müneccimiyim senin için her þeyden çok þeyden aþkým iþte
suskularýma kurþunsuz yaralar açma Açýk dertlerin son deniziyim Kirlenmez sularýn da algýsýyým üþümüþ kelebeðin kanadýyým sensizliði uzatýyorum uzaydan da öteye aþk –ý alaya
bir sen ýþýltýsý yansýr baðrýmýn ucunda y’amalý bir duruþun deðinisindeyim yokluk postundayým kulluk yasta çokluk yýrtmacýnda n’akýþýn pafta k’araya vurur arýnmanýn son gölgesi aþk yanar sudan önce su aþka karýþýr benden önce ben senden öncenin de aþkýyým önceden önce
zahirin eþkâli gibi binlere minimizleyim senden düþer düþlerimin gül yapraðý kapanmaz yaramýn kýrmýzýsý olur kýzýl gidiþlerin tutkular yakalar hazýmdan önce sýzýlarýný hicraný paklar yazgýmdan önce özleyiþim
bir ruh perdesidir sevi sahnende kapanmayan baþ rolde kördüðümlerimiz çözmek aþk kalakalmak aþk hiç gelmemek aþk son düðmesindeyim sen kanýyor ellerim týlsýmlý olmalý açýlmýyor y’adýn ben’desin diyor aþk halin kalu beladan kalan unutulmazlýðýn adýlýsýn diyor isimsiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozankan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.