Sinop’un ýþýklarý göz kýrpar durur,
Aþýðýna naz yapan çapkýn kýz gibi.
Gecenin yorganýný örtmüþ yorgun mavnalar,
Denizin ninnisiyle uyur da uyur.
Sandal küreklerinde yakamozlar titreþir,
Delikanlýnýn gönlünde bir kara sevda,
Gen ç kýzlar akþamlarý hep sahile koþar da,
Ýki kalp en anlamlý bir bakýþla birleþir.
Sinop’un ýþýklarý denize vurur,
Süzer kendilerini denizin aynasýnda,
Lacivert gökyüzünün o özgür yýldýzlarý.
Deniz gökyüzüyle kardeþ,
Sinop’un insanlarý öylesine can, öylesine dost.
Ve bu þipþirin þehirde,
Her akþam bu tablo yaþanýr durur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.