MEY
Gün ayný gece ayný yerliyerinde,
Gittiðinde býraktýðýn gibi herþey.
Yalnýzlýk payý çoðalttýðýn gerinde,
Kârýný bilen vefalý dost oldu mey.
Ardýndan boþ kalýnca can kafesi,
Soðuyan kalbimi saracak nefesi,
Uzaktan göründü ararken adresi,
Acele gelen vefalý dost oldu mey.
Güneþin sýcacýk elleri þimdi yok,
Ay sureti sevdalý naðmelere tok,
Aþkýný unutmak için yardýmcý çok,
Acýma gülen vefalý dost oldu mey.
Gül baðýna rüzgâr vurursa ilerde,
Açýlmamaya gayret ediyor perde,
Gizli saklý ne var ne yoksa içerde,
Borçlarý silen vefalý dost oldu mey.
Madem ki; selâlara kuruldu saat,
Þýkký belli deðiþmeyecek kanaat,
Ansýzýn temelden çökünce inþaat,
Benimle ölen vefalý dost oldu mey.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM ELLERİ KINALI ABDÜLHAMİD HAN MİNE ÇİÇEĞİ KINA GECESİ MURADİYE GÜNAYDIN DOSTLARIM ÖZGÜRLÜK ÇİÇEĞİ MİLLİ İRADE ERMENİ SOYKIRIMI