Köþesinden dönünce adam kayboldu karanlýðýnda sevda yollarýnýn yürüyordu aðýr aksak bilmediði bir yerlere bazen titrek bir sesle sevda türküleri söylüyor bazen gözyaþlarýný döküyordu içine zaman zaman parlak bir ay arkadaþtý O’na günlerce karanlýðý derinliklerinde kayboluyordu sessizliðin tamtamlarý çýnlýyordu beyninde ara sýra güneþ ýþýklarýyla oynaþarak yol alýyordu yaðmurlar yaðýyordu çamurlu yollara fýrtýna ya da tatlý bir yel karþýlýyordu O’nu yol aðýzlarýnda yazdan sonra güz ardýndan kýþ ve lapa lapa kar bazen kapanýyordu sevdanýn yollarý her taraf bembeyaz süslenirken dereler tepeler ve ilkbahar bir yandan eriyince karlar dereler coþuyordu dereler çiçek açýyordu her taraf zordu bazen bazen de kolay iþte o adam vermiþti o yollarýn uðruna ömrünü öyle tatlý yolculuktu sonunda o yolda yürüyen adam svedalarýn en güzelini buldu Sosyal Medyada Paylaşın:
ilgazo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.