--- KÖYE DÖNELİM ---
Çantaya atalým, ekmekle soðan,
Her þeyden vazgeçip, geri dönelim.
Çýkýp yola düþsün, yurdunu öðen,
Þu þehri býrakýp, köye dönelim.
Bir dilim ekmeðe, gurbette kaldýk,
Yýllarca köylere, yabancý olduk.
Ana baba orda, biz burda öldük,
Þu þehri býrakýp, köye dönelim.
Burada komþular, kafama sarmaz,
Hal hatýr sormaya, bir dakka durmaz.
Ongün hasta yatsam, kapýma vurmaz,
Þu þehri býrakýp, köye dönelim.
Giden yolculardan, haber almadým,
Gelen konuklarý, soydan bilmedim.
Bu gidiþimizi, doðru bulmadým,
Þu þehri býrakýp, köye dönelim.
Burada tarlalar, bað bahceler yok,
Koyun, kuzu, inek, dana sesi yok.
Yanyana giderim, selam sabah yok,
Þu þehri býrakýp, köye dönelim.
Bedenime dolu, yaðýyor gökten,
Eski dostlar bizi unuttu çoktan.
Hasretliðim bitsin, dilerim HAKTAN,
Þu þehri býrakaýp, köye dönelim.
Köyünü özleyen, yoluna düþsün,
Benimle berabar, elele koþsun.
Çalsýn davul, zurna, oynayýp coþsun,
Þu þehri býrakýp, köye dönelim.
Destek’li Þair : Ahmet GÜNAY .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.