Yapamam, seni yargılamak adına yaşayamam!

Ne rahmetim sahibiyim
Ne maðfiretin banisiyim, el hak acz içinde muhtaç bir nefesim
Nefesin müddetine kefil edilmedim, kendi mükelliyefimin içinde vakitim
Ruhumu bahþedene iltica ederim, yargýlamak hiç haddim deðildir bilirim


Ne kabahati iþlersen senin
Kederi ve gamý sana muhabbet hasreden masum gönüllerin
Bir gün sukut edecektir kalbin, mütemadiyen konuþan dilin ve gözlerin
Elbette ki düþünmek ve tefekkürüyle nefeslenmekte benimde ihtiyacým


Ne derler halini yormasýn
Korkularýn lahzasýnda boðmasýn, aklýn ve izanýn yol alsýn
Ýraden ruhsatýn, emanet edilen ehliyet maksadýn olsun, aþk unutulmasýn
Vecdin ve hakikatin kadar edepsin, sahipsiz keder deðilsin, korkutmasýn


Yar, aþkýn nihayet ardýr
Yalnýzca ruhunun ve kalbinin efendisi için haline ihtiyaçtýr
Leyla ve mecnun niçin meftun olan kutsaldýr, yar için ne yapsan azdýr
Ýnsan ruhu ve kalbiyle yol alan furkandýr, aklý ve iradesi hesabi olandýr


Gönlün sultaný vardýr
Senin ahvalini senden daha ziyade bilen nazardýr, sevdadýr
Nefsin aynasýnda kaybolma, terbiye ve tezkiyesini ihmale alma ardýr
Nefesin vakti lahzaya muhtaçtýr, hangi amelin varsa ahirde makamdýr


Hakir olan nefsindir
Seni senden geçirmek için zafiyetlerini bekleyen saiktir
Kalbin aklýnýn ve vicdanýnýn sülukunda anlamlaþan makamdýr
An içinde bulunduðun ve yaþadýðýn imtihandýr, ancak aþk için nazardýr



Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: