SU VE ATEŞ

SU VE ATEÞ’ÝN HÝKAYESÝ
11 Aðustos 2011 Perþembe, 12:44 tarihinde Ulaþ Mecnun Yaman tarafýndan eklendi

ah... ne denli tatlýydý akýþý yürek baðlarýna çatallanmýþtý yazgýnýn öz suyu..

ellerinde yýðýn yýðýn...yasemin, yaprak.. güvercin kanadý bulutlarla geldi...

bembeyaz bir örtü serdi ateþ’in üzerine su...ve birlikte o bildik nehirlere aktýlar...

ah.. sevdadýr incelen gecenin çýðlýðýnda..ah..duyardý ateþ su’yun beyaz sesini...

bir tenha da buluþurlar...ah.. en ýslak yanlarýyla.. ayýþýðý kýlýklý gecelerde.dans ederlerdi...

gözlerine bakýnca, ela... ela..kor kor yanmýþtý ateþ...yanmýþtý da sarmýþtý sevdiceðini...

ve binbir çiçekler açtýrmasýný öðreniyordu su’dan ateþ...yine bildik nehirlere akarak...

ne zaman gözlerine baksa.. bir okyanusla yýkanýyordu ateþin kalbi...

nereye yansa hep su da dinleniyor...ve hiç silinmeyecek omuzbaþlarýnda uyuyan ayýþýðýydý su..

bir gün ateþ suy’a dedi ki...’sesim deðmesin bir baþka sese..senden gayrý kimseler gelmese

benden içeri benden yana’

su cevapladý...................seni seviyorum ben...

ve ateþ dedi ki...akýþýna al beni yok olayým söneyim izinde..seni seviyorum ben...

su dedi ki ...sana uyanýyor kurduðum düþler... adýný taþýsýn mutluluðum..seni seviyorum ben
su ve ateþ düþlerinin çekimlerine yürüdüler...bir masalda sözlerini taþlara sarýp...

üzerlerinde geçen dalgalara hiç aldýrmadýlar...ve her akþamýn ucuna yolculuða koyuldular...

ne zaman ki baþladý yüreklerin de depremler..ateþ su’ya hasret çýð gibi büyüdü özlem...

sandý ki akacak su baþka nehirlere...oysa hep ateþ’e akýyordu su...

ateþ tutuþmuþtu iki sýrtlý canavar gibi...karanlýkta paramparça etti arýndýðýý günýþýðýný...

yürüdü ateþiyle yürüdüðü yolu yol sanýp...dokunamadýkça su’ya.yandýkça yandý ateþ..

ve su..o incecik doðrusu bir dal kadar incecik..bir ayça gibi tüm gizlerin akýllý ruhu...

üzerinde rengarenk parlayan kabarcýklar..ateþ sarsýyor onu o ansýzýn uçuyor...

ve yanmaktaydý artýk danslar..hava bile yakýyor onlarý..hüküm giymiþti aþk-sýzlýða her þey

damarlarda akýp gitti günýþýðýnýn özsuyu..ufalanarak akýp gitti...

o zaman anladý ve gördü ateþ içindeki mehtapsýz karanlýðý...

bir çift gülüþ arýyor ateþ...öyle bir gülüþ ki ela ela ýþýl ýþýl gözlerle tomurur gibi...
ateþ su’ya dedi ki---seni seviyorum ben
su.......----------------hiç ses vermedi..
ve son...
BÝR KALP ÇARPINTISI...YANARDAÐ VE ÝNFÝLAK
ulaþþ mecnun yaman
Sosyal Medyada Paylaşın: