Gönül… (Gülce- Yunusça)
Þu gönül elinden düþmüþüm naçar,
Umut dünyasýna düþlerin saçar,
Gördüðü güzeli kendine seçer,
Ergin halde olsan gönül!
Gel geç sevdalara gidip takýldýn,
Bilinmez kýymetin itip kakýldýn,
Vefasýza oyun oldun yýkýldýn,
Doðru yolda kalsan gönül!
Tükenmeyen hýrsýn bitmez mi artýk,
Bunca azgýnlýðýn gitmez mi artýk,
Kopardýðýn güller yetmez mi artýk,
Suçlarýný silsen gönül!
Ömür boþa geçti dönsem sýlama,
Hayallerin serap göz boyalama,
Bana nazlar edip sözün yalama,
Hayat dersi alsan gönül!
Geçen ahvalime bakar aðlarým,
Garip yüreðime odda daðlarým,
Ellerim duada niyaz baðlarým,
Ýman aþký bulsan gönül!
Benim diyen canlar göçtü neyledi,
Avare yaþadý gönül eyledi,
Ah yalancý dünya kimi yeðledi,
Hakikati bilsen gönül!..
12.08.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.