Bugün sabah güne uyandýðýmda saate þöyle bir baktým,
Kulaðýma gelen ezan sesiyle öðlen olduðunu anlamýþtým,
’Bari gidip önce abdest alayým da namazla baþlayayým.’,
Derken sularýn kesik olduðunu görüp sýkýntýdan patladým...
Hayat dümdüz giderken bazen böyle aksaklýklar da oluyor,
Böyle durumlarda da benim sol kolum uyuþtukça uyuþuyor,
O zaman anlýyorum ki ben hala depresyondayým ne yazýk,
Ýlaçlarýma devam edeyim ama onlar da bitti, ne yazýk...
Yavaþ yavaþ acele ederek ilaçlarýmý yazdýrmam gerekir,
Ýftardan sonra onlardan alýrsam bu uyuþukluk azalabilir,
Geri döndüðümde sularýn gelmiþ olmasý umudu tek tesellim,
Geri dönersem uyuþukluktan kurtulmuþ olur belki elim...
Sular kesik, baþýmý hangi duvara vuracaðýmý söyleyin bana,
Sular kesik, bir an önce giyinerek çýkýp gitmeliyim dýþarýya,
Kendimle baþa çýkamadýðým için ilaçlarý alýyormuþum meðer,
Döndüðümde ayný durum devam edecek, sular gelmezse eðer...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.