GEL DE YAZMA AŞK’A ŞİİR

Þiirler yazýyoruz aþka olsa da, olmasa da,
Unutmak istiyoruz belki de,
Yüreðimize çöreklenmiþ,Dünün izlerini.
El vurmaya gelmiyor, kabuk atýyor yaralar,
Kanýyor için için.

Ýþte onun için yazýyoruz aþk þiirlerini,
Sarýlmak istiyoruz kim bilir, yeniden çocukluða, yaþanmamýþ gençliðe..
Avuçlarýmýzdan kayýp giden hayata..

Avunuyoruz belki de,
Yoksa kim sever bizi yüzümüzde yarým asýrlýk çizgilerle.
Taþýmaz dert kamburumuz bir sevdanýn yükünü daha,
Avunuyoruz..avutuyoruz iþte…

Hele bir de günümüze bak.

Bir yanda çýlgýn afetler,
Diðer yanda kapitalizmin, aman tanýmaz bencilliði.
Komþularýmýzýn baþý dertte.
Siyah aç çocuklarsa gözümün perdesi.
Son Milenyumun dahi, utanç abidesi.

Ayrýþtýrmak yutmak için gücü yettiðince.
Deðil mi ki onun kaný bende, benim kaným diðer yarým kürdümde.
Bilirim, suçluyu bilirim de susarým..
Þimdi deme bana bu neyin nesi.
Elbet bir gün ben de kusarým.

Gel de yazma aþka þiir.
Bir suskunluk sarmýþ herkesi,
Vataným þehitler ülkesi.

Niye, niçin bunca kan?
Ölümlü deðil mi, zaten insan.

ALÝYE UYANIK

Sosyal Medyada Paylaşın: