NAZLI CANANIM
NAZLI CANANIM
Çeþmenin baþýnda suyun doldurur
Ceylan gözleriyle beni öldürür
Yakar yüreðimi benzim soldurur
Güzeller güzeli nazlý cananým.
Bülbül misalidir tatlý dillerin
Açýlmýþ baðýnda gonca güllerin
Kýnalý parmaklar nazik ellerin
Güzeli güzeli nazlý sevdiðim.
Kaþlar sürmelidir, gözler þahane
Görenler aþýktýr bulmaz bahane
Güzeller içinde, canan bir tane
Güzeller güzeli nazlý cananým.
Böyle güzelliði görmem ellerde
Þöhretin söylenir halen dillerde
Benzerin bulunmaz gonca güllerde
Güzeller güzeli nazlý cananým.
Tomurcuk güllerin vardýr baðýnda
Þekerdir dilleri, bal dudaðýnda
Daha yirmisinde sevda çaðýnda
Güzeller güzeli nazlý cananým.
Güle bülbül konar, dertli öterse
Bu aþkýn ateþi, bende sönerse
Sevda yeli baðýmýzda eserse
Güzeller güzeli nazlý cananým.
BAKARÝ’ yi mecnun gibi gezdirdin
Hasretinle yakýp çile çektirdin
Usandýrdýn beni candan bezdirdin
Güzeller güzeli nazlý cananým.
Yýlmaz Bakar-12.08.2011- Þiran-Gümüþhane
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.