BİR GARİBİN

Bir garibin firakýnda, caným yanar savrulurum,
Kimsesiz hayat çarkýnda, üzülürüm burkulurum.

Acep yemeði mi yoktu, yoksa evi mi soðuktu,
Kim diyecek karný toktu, düþündükçe yorulurum.

Biçaredir yüzü gülmez, kimseler halinden bilmez,
Yemeði sofraya gelmez, can evimden vurulurum.

Meskenidir çelke altý, asasýdýr kara çaltý,
Titriyorken saat altý, dualara sarýlýrým.

Az deðildir sayýlarý, yok onlarýn dayýlarý,
Bitmez canda kaygýlarý, aðladýkça durulurum.

Mekânýdýr ýssýz köþe, kuytu arar kalka düþe,
Pek þaþarým ben bu iþe, acýsýyla yoðrulurum.

Rabia BARIÞ




Sosyal Medyada Paylaşın: