Güneþ batmýyor bu þehirde. Uykusuz dolaþýyorum koridorlarda, Koridorlar sokaklar oluyor Ama gün batmýyor. Caddelerin isimlerini okuyorum Yükseðe koyduklarý tabelalardan. Hiç biri çaðrýþým yapmýyor, Yine de gün batmýyor. Bir kafeye geliyorum, Garson gülümsüyor, Masadaki kadýn göz kýrpýyor Kahve söylüyorum, Uykumu daðýtsýn. Gerek yok halbuki Gün nasýlsa batmýyor. Yol üzerinde bir mezarlýk, Taþlardan birinde senin adýn. Sen uzaklardaydýn, Orada sonsuz uykuya daldýn Þimdi ise karþýmda taþýn Senin üzerinde gün batmýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhan Kemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.