Ve bir sabah… (1)

Bu sabah çaldý telefonum
Pekte erken deðildi, on gibiydi
Hayret! Arayan güzelceydi…

Elim ayaðýma dolandý, ter bastý
Huyu deðildi, ayrýlalý beri aramamýþtý

Lavabodaydým
Paldýr kültür yýkadým yüzümü
Ýki üç çaldý kapattý,

Saçýmý baþýmý üstümü
Düzelttim þöyle alelacele hemen
Sanki görecekmiþ gibi, güldüm halime

Aradým. Soluðumu tuttum
Özlemiþim merhaba demesini bile
Hafta sonu gelecekmiþ… Sevindim.

Son kez görüþecekmiþiz!
Peki diyebildim sadece…

Sabretmeli(mi)yim!
Sanki baþka çarem mi var...




Sosyal Medyada Paylaşın: