sarsýlýyor gök kubbe
duyarsýz kulaklarý týkanmýþ artýk nesil
zil zurna sarhoþlugunda hayatýn yüzsüz
alýn teri çekilmiþ alýnlardan
harama helal giydirilmiþ zaman
boncuk boncuk içime terliyorum
çatýrdýyor yeryüzü cümle mekan
asaletini bir arzuya peþkeþlemiþ kiþiler
bizim bütün hücrelerimizden dua yükseliyor semaya
bir gün musalla taþýna düþtüðünde sen
kýyamet indireceðim baþýna
küfürsüz
ay tutuluyor gözlerimde her akþam
anlaþýlmaz karanlýðýn içine düþüyor gece
yüreðime vampir yarasalar gibi asýlýr
bütün kehanetler boþ bir fasýldýr
her gün deprem her gün afât
her gün acýtýr hayat
kýlýný kýrk defa yardýðým zaman kaybolur
kol gezer köþe baþlarýnda ölüm
kýsmete umuda baðlanýr yaþam
bir bilinmeyene doðru koþuyor insan
ahkam kesilmiþ hikayeler tutarsýz
hep ayaz var
her ülkede hep soðuk
insan ahýdýr gökyüzündeki kara bulutlar
sefaletin sabrýndan gelir umutlar
þimdi artýk
sana söz bulamýyorum
sen kýlýðýnda insan kýyafetinde insan
bu tualde senin iç resmini çiziyor
cehennem zebanisi
arsýz ressam
ey HAK ey ALLAHIM
bu insanlar þimdi nasýl yýkanacak
kaç defa bu zaman kýrklanacak
o gün geldiðinde biliyorum zaten
akýllar tutulacak
ortalama yaþam
yetmiþ yýl
nefes
hayatýn yarýsý uyku zaten yarýsý heves
boþver hayat der geçer
bunu bilsede herkes..