hiç bana yar olmaya geldin mi?
Dedim..
düþtüm
göðsümün ceplerinden
kuþkulu sancýlar daðýldý, daðýldým…
gardýný almasaydý hayat yenilmeyecektim
þu kuþkulu sandalý, hangi denizde yüzdürsem
sakince batýyor üstelik küstahça
Çocuklarýn ellerine kuþkularý doldurup
sen mi yolladýn sokaklarýma
aþk’ýn yol haklarýna…
yüzümde yüzüm yok
imkansýz bir his sarmalýyor hüznümü
gözlerimde baðýrsaklarýný diþleriyle çiðneyen yabani
þu mai denizin martýlarý hadi sizde alýn nasibi artýk halimden
bir þarký salýnýyor þavkým da
çarkýma çekip açýta, açýta bütün ritimleri
martýlara atýyorum bunlarý da alýn selsimden
söylesene göðsümün hangi cebinde saklanýp sancýyordun ruhumu
þaibesi yakalýðýmda daðýnýk eski yontular gibi, hangi anýn sahibesiydin
öyle bir vakit ki elleri kaçamak, suçüstü yakalanmýþ þu sevdiðim
aklýmýn füsunlarý çare zan, imbiðinden kayýp düþen aþk üryan ý þah’a zan
boylu boyunca uzandý zihnimden kelimeler, gezindi dürttü hafiften
sinsice gülümsedi, seviþelim seninle dedi zihnindeki kelimelere
eski bir daktilo için kavgalý pazarlýk ediyor ruhum, akýtmak için seni
kendini unutana kadar hiç tutar
bulduðunda kendini, yokluðuyla dem tutar
dudaðýmýn damaklarýný açan sözcükler
iþportacýlar gibi kelime satýyor ruhuma
üþüyen uykularýmýn üstünü örtme artýk
aþk kýlýklý sýðýnmacýlarýný serme rüyalarýma
þimdi olmaz salýnmasýn hiçbir mýsra ikrarýnda
az kuyulara sermiþken,yankýlý bir sorgu terhini
þimdi olmaz gelemem sana, yalan soluyor ur yüzün
pusu sardým sevgime görmüyor kimse, sus kimseye söyleme
bakýndým…
sahiden gidiyor yokluðun aþk tokluðum
çarende bir gece üþümüþlüðüm
meftun saatlerde susmuþluðum
durdum,soruyorum
hiç bana yar olmaya geldin mi ?