Uçurumlar gölgeler için yaþar..
Seviþlemeler,iç çekiþler yasaktýr bu kentte..
Koyu kara sarmaþýklar etrafýný sarar..
Elin kolun özgürlükle baðlýdýr..
Hiç bir uçurtma uçmaz göðünde..
Tahtadan sandalyeler yüreðini belinden aðrýtýr...
Uyuþur acýlarýn,kalkmak istesende kalkamazsýn...
Tekrar yürümeye yelteklenir içindeki çocuk..
Ayaðýna kendi ayaðý takýlýr..
Ama elinden tutan annesi yoktur hüzünlerin..
Sonbahar gibi utangaç bir kýzdýr derin hüzünler.
Sessizden teninde dolaþýr..
Ýçini çekertitrersin..
Kokusunu býrakýr tenine zemherinin...
Kendi içine sýðýnýrsýn yalnýzlýðýndan kaçmak için..
Bedenin evin olur kolunu bacaðýný gizlersin ...
Yüreðin sokak çocuklarýnýn kartondan yataðý olur..
OYSAKÝ YANINDA ZANNEDERSÝN...
ÝZLERÝDÝR ACITAN.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.