SÜRPRİZ!/BEN SENİ HİÇ SEVMEDİM Kİ-3

Ben seni hiç sevmedim ki!

Görür görmez yüreðim hoplamadý yerinden
Heyecandan karþýnda dilim olmadý ki lâl
Kamaþmadý gözlerim, gözlerinin ferinden
Normaldi kalp atýþým, almadý bir garip hâl
Pervâneler misâli etrâfýnda dönmedim
Düþüp aþkýn nârýna yanýp yanýp sönmedim

Sadece tesâdüftü her gün karþýna çýkmam
Yolumun üzeriydi beklediðin o durak
Küçücük bir kazâydý görmeden çarpýp yýkmam
Birden karþýma çýktý o masa ve oturak!
El ayak dolaþmasý deðil, dedim ya ’kazâ’
Kendini bir þey sanýp boþuna çektin naza

Ben seni hiç sevme dim ki!

Nazar-ý dikkâtimi üzerine alýndýn
Gayri ihtiyâriydi sana öyle bakýþým
Güldün karþýma geçip, kuðu gibi salýndýn
Dalgýnlýktý tersinden sigaramý yakýþým
Sana deðildi ki o iç çekiþlerim falan
Gerçek þu ki güzeldin, ’deðildin’ dersem yalan

Titreyen bir ses ile önce ’günaydýn’ deyip
Sâdece merakýmdan sordum o gün adýný
Sen de söylemiþtin ya baþýný öne eðip
Ýçimden ’bu’ demedim ’hayâtýmýn kadýný’
O günden sonra senin hayâlini kurmadým
Gece gündüz ismini sayýklayýp durmadým

Ben seni hiç sevmedim ki!

Bir mücevher misâli, dünyaca mâlûm ünü
Saklamadým ki seni gönlümün kasasýnda
Çabuk geliþti her þey, güzel bir pazar günü
Bir baktým yan yanayýz bir nikâh masasýnda
Evet derken mutluydum, ve mutlu gördüm seni
Ne kadar sevmemiþim, anlýyor musun beni?


/Kanýyorken ülkemde dikiþ tutmaz yaralar
’Sevdâ yazmayacaðým’ demiþtim, bu aralar
Verdiðim sözü bozdum biliyor musun niye?
Güzel yürekli dostum! Sýrf sen mutlu ol diye/


onaðustosikibinonbir/az önce

.
Sosyal Medyada Paylaşın: