hiç
HÝÇ
Dikenlere sarmýþým kalbimi..
Ve kim uzatsa elini..
Baðlasa kalbimin üzerine kalbini..
Kanatýr hemen..
Döker içini..
Zehirlere salmýþým kalbimi..
Kim deðdirse dudaðýný..
Kan sýzmaya baþlar..
Dudaktan kalbe..
Zincirlere vurmuþum..
Prangalarý pas tutmuþ ruhumuýn..
Ben bensizliðe kin tutmuþum..
Asiyim ve bir o kadar da karanlýk..
Hayatýmýn parolasý hep..
Çýkmazlýk..
Ruhumu saldým gökyüzüne..
Uçan balonlar misali..
Ve attým kalbimi..
Çöp tenekesine..
Kullanýlmýþ bir parça gibi..
Buluþtular uçurtmayla ruhum havada..
Ve kalbim geçti bir çöpçünün yüzü karasýna..
Hiç..
Kocaman bir hiç ve kimsesizlikteyim þimdi..
Ýlerliyorum yolum kesik..
Müebbetim yakýn..
Bulurum yine bir hiç..
Hiçim ben bir hiç..
Hiç..
Hiç..
Hýçkýrýyorum ve dudaklarýmda hapsediyorum çýðlýklarýmý..
Kalbime göndermeye elim varmýyor kimsesizliðimi..
Kalbim yok yerinde..
Acizim..
Dikenlere dolaþmýþ elim..
Kanýyorum..
Ve susuyorum tekrar çaresizliðime..
Ruhuma söz geçiremiyorum uçmuþ göklere..
Sema ile olmuþ sevgili..
Ben oluþum biçare..
Yokum yoklukta kayboldum..
Hiçim ben hiç..
Sadece kocaman bir HÝÇ..
NOT:Saçma sapan duygularla karma karýþýk bir ruh haliyle kaleme alýnmýþ þiir bile denmeyen bir þey iþte..
Adýný siz koyun..
Özür dilerim þiir çýkaramadýðým için..
Muhabbetle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.