Gözü mü dönmüþ bu korkularýmýn? uyuyamaz bir haldeyken geceleri sarýlýr boðazýma. Mutluluklarýmýn sýrça köþklerini parçalar umutlarýmý kararsýzlýklara baðlar. Üþürüm korkularýmýn sert rüzgarýndan ýsýnmaz yüreðim ýsýnmaz düþlerim. Oysa sadece herkez gibi minikti korkularým sonra büyüdüler; gün be gün þahit oldukça hayatýn akýþýna. Ölümleri gördükçe insanlarýn riyalý yüzlerini tanýdýkça sevginin yok olduðunu anladýkça arttý devasalaþtý minik korkularým. Þimdi her gece karanlýðýn geliþiyle yastýðýmýn baþýnda bekler oldular. uyumaya çalýþtýkça kirpiklerimin ucuna doluþtular. uyusam bile yorgun düþerek biliyorum düþlerime de kabus olacaklar.............alev yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.