Deli Bir Rüzgâra Sattım Çocukluğumu... oktayzerrin
Deli Bir Rüzgâra Sattım Çocukluğumu...
Deli bir rüzgâra sattým Beþ para etmez çocukluðumu Yýldýzlar peþkeþ çekerken Kurþun rengi gökyüzüne Ýlk uçurtmayla gönderdim Yüreðimin yangýnlarýný Su sesi, kuþ sesi Ve Ýki sokak serserisinin Akýlsýz kavgasýnda yitirdim Delikanlý umutlarmýý Bir yere tükürdüm Bir de Adam olmayan Adamlarýn yüzüne Napoliten þarkýlarý da unuttum On sekiz yaþ gençliðimde Söktüm diþlerini Sýrýtan yalancý hayatýn Vurdum neþteri yüzüne Ýsyankâr düþüncelerin Derken pembeye ekledim Toz ünvanýný Ben icat ettim böylece " Toz pembe hâyaller " i , ilk Ýlk ben aðladým insanlýða Ýlk ben güldüm Çocukluðuma Rüzgârlar eremedi hýzýma Þarkýlar yetmedi hazzýma Her eðriden Bir doðru çýkardým Ben aslýnda O kadar kötü biri deðilim Nerede bir insan görsem Bir dost selamý çakardým Yine de o güzellikten Yine de o insanlýktan Kýrýntýlar var yüreðimde Kötülük cahillikten Ýyilik, meleklerden kalma Ver elini Ey insanlýk Ver elini ey sevgi Deli bir rüzgâra sattým Beþ para etmeyen Çocukluðumu...
OKTAY ZERRÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
oktayzerrin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.