Ýçimin köpürmüþ yalnýzlýðýnda cehennem gibi efkârlýyým eceli gelmiþ bir þiir, yazýlmayý bekliyor göz altý torbalarým yanýyor ambargo koymuþum söyleyeceklerime artýk açar mýyým sesimi bilmem
ey kader keseme fazla gelen keder yüreðimin güzelliði yetmedi acýmýn, surlarýmda yaktýðý ateþi söndürmeye her gece bir öncekinden yangýn bir öncekinden kalabalýk
ey keder ey çaðýrmadan gelen limansýz kalmýþ gemiler
açýyor, siyah kanatlarýný içimdeki martý Tanrýsal sýcaklýðý kaybetmiþ savaþý
bir omzu kanýyor
ey bir çölleþen bir donan suyum ey anamýn kokusu hayat vur kafama, vur, vur!!
kendinden aðýr sevilerle lanetlenmiþ
bu ölümlü beden Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.