Ben aklýmý saçlarýnýn kýzýlýna doladým Yokluðumda okþasýn akþam senin tenini Ben adýný sevdanýn fazýlýna doladým Tümcelerle örteyim o çýplak bedenini
Sen gittin ya sevgili yanmaz gönül ocaðým Sabah çiselerini nefeslenir dururum Üþüdüðüm akþamý kimde ýsýtacaðým Gözyaþýyla ýslanýr hasretinle kururum
Sen gittin ya sevgili köpürdü durdu deniz Biraz daha köpürdü Karadeniz’in rengi Öfkenin rüzgarýnda birden kudurdu deniz Bozuldu dalgalarýn aþka karþý ahengi
Kumlardan kayýverdi her bir yaðmur tanesi Acý kana, su topraða, giden kalabalýða Sen bensizliðe koþtun bir kara cumartesi Þok yemiþ yürek gebe bin bir olasýlýða
Kör bir ustura gibi kanatmýþsýn tenimi Baktýðýn her bir taraf ayrýlýðý gösterir Ey kader getir bana vakitsiz gidenimi Yalnýzlýk buzdaðýnda gönül hasretten erir
Bir tek saçýn dolanmýþ gözlerimde duruyor Her telin günahý var iþlediðin cürümde Bir resmin -terk etmedi beni hala- soruyor Yaþananlar hatrýna hayal denen albümde
21.07.2011/Ýstanbul
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.