seni öylesine sevmedim
bir gün býrakýrým
yarýn hemen unuturum diye
seni yeni doðan bebeðin
annesine muhtaçlýðý gibi
afrika kýtasýndaki aç çocuklarýn
ekmek suya hasret duymasý gibi sevdim
seni öylesine sevmedim
tadýmý alýp kaçayým
yüreðine koca þehirle yalnýz býrakayým diye
seni
gece gündüzden daha fazlasýnda
bir solmaz çiçeðin kokusunda
aþkýn gerçek dokusunda
içi içine sýðmaz zamanlar(ým)da sevdim
seni öylesine sevmedim
bir heves uðruna karþýný çýkýp
kalbinde tesirsiz aþýðýn kalayým diye
seni anbe an hissederek
her engeli aþarak
herkesi silerek
kendimden çok sevdim
kendimden çok