Yarýþ edercesine sonu gelmez zamanla Var gücümle koþarak hep gerilerde kaldým Düþtüðüm dertler ile illetsi bir âmânla Susuz kalan gönlümü çölde vahaya saldým
Çaresizce yaþarken akan sulara koþtum Kuru bir yaprak gibi kapýldým akýntýya Bilmezler ki yýllarca kanatsýz uçan kuþtum Derdimi dökemedim ne yýldýza ne aya
Çevreye baktýðýmda rengârenk çiçeklerde Konup göçer arýlar seyredip de ah çektim Hatta yerde sürünen ayaksýz böceklerde Sanki kendimi görüp, bakýp bakýp vah çektim
Bu hayata aldanýp kendimi hepten saldým Kýsa kýsa yaþadým bir kelebek misali Dünyaya boþvererek baþka aleme daldým Fýrtýnalar estirdim, görülmeyen emsali
Herþeyi erteleyip dedim daha zaman var Göz açýp kapamadan geçti ömür gülmeden Koptu pamuk ipliði, dünya oldu bana nar Mezar çoktan kazýldý Azrail can almadan
NÝLÜFER SARP_________-20 TEMMUZ.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.