Şiir`siz Sair

As dedi asabildigince özgürsün
Kapat hayata pencerelerini gozlerinin
Kirpik kirpik perdelerini as
En karasindan kapla odayi girmesin yarin
Sabahlara kus dunleri unut
Kes umutlarini yarinlardan yuregim

Tum seslere kapa kulaklarini
Beyninde calan davulari sustur
Neyzenler sussun donmesin semazenler
Isliklarini as bu gece duvara cercevesiz
Yirt en kral resimlerini tabiattan yana

Sirtlan catisiz evini omuzlarin acisin
Yansin canin yanabildigince kor alevlerde
Palyacolarin burunlarini kopar kustur hayata
Donme dolaplar donmesin beynin misali
Goz bebeklerinde kir tum zincirlerini

Hayat`a dair ne varsa acidan yana katik yap
Mutlulugu kov izbe sokaklarina ugramasin
Bam teline dokun hayatin hayat kiskansin
Kilitsiz prangalar bagla ayaklarina denize kos durma
At atabildigince en uzaga ve en dibine in kor maviliklerin

Yosun degsin saclarina suru suru kacsin baliklar senden
Alabildigince nefes al tuz demlensin cigerlerinde
Hic kimildamadan bas assagi ilerle ki dibe batasin
Sen anca lacivertlerinde derin nefes alirsin
Sen kalemsiz , siirsiz sair olarak kalacaksin

bu siiri kendime yazdim siirsiz sair olan benim.


Gezgin_Sair 12.05.2010 18.45





Sosyal Medyada Paylaşın: