Ne yeþili kaldý ne sarýsý toprak döndü nadasa Güz mevsiminin sabahý sensiz olmasa Resmin anýlarýn orada iþte masa Birde sensiz iken mevsim yaðmurlarý yaðmasa
Yürürdük arnavut kaldýrýmýnda el ele Akasya çiçeklerinin içinde gelirdik göz göze Otururduk yeþil çimenlerde diz dize Ne olduysa oldu uzak kaldý aþk bize
Nisan yaðmurlarýnda ýslak ýslak yürürdük Aþýklarý el ele dolaþýrlarken görürdük Buharlaþýrdý elbiselerimiz güneþte birazda kýzardýn Ela gözlerinle süzüp çekik kaþlarýnda bakardýn
Gel bitsin özlem yaðmurlarýmýz bitmeden Çið tanelerinin ýslaklýðý yerden çekilmeden Masam boþ anýlarým dolu yüreðim tükenmeden Düþmesin resmin duran pembe çerçeveden
6.08.2011. 11:30 ORHANGAZÝ / BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.