ay bile çeker gider
küçük kalbin çok kýrýlacak,
keþke söylemeseydim.
seni uyarmýþtým ben.
hiçde hoþuna gitmemiþti,
içim parçalanmýþtý ama
benide sen hiç anlamamýþtýn.
hýçkýrýklarým yükselmiþti,
odanýn karanlýk köþesinde.
gecelerse bitmiyordu hiç!
ay karanlýk,yýldýzlarsa kayýp.
korkularým,tavan yapmýþtý.
kapýnýn çarpmasý,rüzgarýn sesi.
benim burada ne iþim vardý?
iflas etmiþti kalbim,aklým.
duygularýmýn üstündeyse;
tonlarca aðýrlýk vardý.
seni sevmiyordum hiç.
senden nefret eden bendim.
istersen bana ihanet et,
umrumda bile deðildin hiç.
kýyacaktým o anda cana,
sonra vazgeçtim deðmezdin.
seninle yaþanmazdý anladým.
biletimi aldým akþamdan dün.
hoþçakal bu ev senin,
sana hatýra kalsýn benden
bu evdeki sevdiklerim....
kadýna þiddete son verilsin,fiizksel ve pasif þiddete..þiddetin derecesi yoktur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.