Sevgilim nede uzaksýn Bozuk günlerimi gülüþünle onar gel Hangi renge boyasam ben þimdi bahtýmý Sislenir beyazlarým kýzýllaþýr sarý Siyahlanýr gölgeler Tutuþur adýnýn geçtiði cümleler Adýna aþk dediðimiz þey ; Neyse iþte O renge boyan gel...
Kalbimin içinde yýkýntý Taþ duvar toz toprak Yalnýzlýk ve aþk Ýki mýsranýn kafiyeleri gibi Uyumlu ve uzak
Sevgilim baharla gel Yaðmurla gel Kara kýþýn ortasýnda Düþerken elimden umut taneleri Ansýzýn Her hangi bir mevsim Bir kaçak gibi koþarak Bir çocuk gibi umarsýz ; Yada usul usul Nasýl olursa olsun Tüm günahlarýna yüreðim mesul
Gel Yanarýz gecenin karanlýk ateþinde Elimizde dünler Yarýnlara yelken açarýz Çökeriz sislenip bir baþka þehrin üstüne Seviþiriz sonra Rüzgarlara tutunup uçarýz sevgilim Gök yüzünün boþluðunu doldurur gülüþün Ve ben bir kuþ olurum Küllerimden yeniden doðarken Yokluðunda bi daha ölürüm Gelmediðin her gün..
Murat Ballý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Ballı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.