ERKEN

ERKEN*

Kuþ kadar hafiftin uçup giderken
Etrafa sessizce elveda derken
Sormaya hakkým yok ama yine de
Dünyayý galiba terk ettin erken

Birlikte yaþayýp, gün görecektik
Biraz olsun sefa, dem sürecektik
Bu ömrü seninle bitirecektik
Dünyayý galiba terk ettin erken

Henüz akþam deðil,batmadý güneþ
Kalbimin sahibi,bulunmaz bir eþ
Ýçimde kor alev,yanýyor ateþ
Dünyayý galiba terk ettin erken

Bir asalet vardý,senin özünde
Tatlý bir tebessüm,o mah yüzünde
Güzeldi kirpiðin,kaþýn,gözün de
Dünyayý galiba terk ettin erken

Unutmak ne mümkün asil kadýný
Gönlüme nakþettim onun adýný
Baþkasý çýkarsýn artýk tadýný
Dünyayý galiba terk ettin erken

Açýldý gönlümde hicran yarasý
Bir misafirhane iþte burasý
Kimdedir bu nöbet,kimin sýrasý
Dünyayý galiba terk ettin erken

6 AÐUSTOS 2011
SADÝ TELTÝK/NEVÞEHÝR

*Eþim Havvana Teltik’in ölümü üzerine yazýlmýþtýr.


Sosyal Medyada Paylaşın: