Uykusuz gecelerin getirdiði çocuklar, her zaman mavi deðil bu gökyüzü bu deniz. Ýhtiyar elleri gibi yorgun kýraç topraklar gibi verimsiz bu dünya üzerinde acý günler bekliyor sizi, habersiz. Öyle bir dünya ki bekleyen sizi ne akþamlarý sallayacak anne dizi ne de söylenecek ninni var. Gelmeyin çocuklar, gelmeyin. Gökyüzünde yer yok uçurtmalara artýk. Bobardýman uçaklarý uçuyor renk renk. Ne bir çocuk bahçesi ne de top sahasý var size ayrýlan... Gelmeyin çocuklar gelmeyin, sokaklarýnda iþsiz, yollarda kan iþyerlerinde lokavt var bu dünyanýn. Ev diye hapislerinde yatýlan ve insanlarý kuruþ kuruþ satýlan bu dünyaya gelmeyin. Gelmeyin çocuklar, ne olur gelmeyin... Muharrem Þahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhsahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.