Malumun olsun sevgili !
Pýhtýlaþýyor damarlarýmda dolaþan adýmlarýn
Gün be gün büyüyorum
Gözlerim büyüyor
Dolunaya karýþýyor kirpiklerim
Yaz gecelerinin esintisinde
Kanat vuruyor göðsüme, hasretin aðrýsý
Sustukça büyüyor sözcüklerim
Ne zaman ki düþüyorsun gülücüklerinin burcundan, hatýrýma
Un ufak oluyor varlýðým
Soyuyorum tenimden derimi, ulu orta
Sen oluyorum.
Görmeliydin…
Tenime nasýl da yakýþýyorsun
Biçare…
Gecenin boþluðunda, yankýlanýyor sensizliðim
Zembereði boþalýyor isyanýmýn
Gelip oturuyor,titrek dudak boþluklarýmdan içeri
Zelzeleye tutulan yoksul bir þehir oluyorum o an
Yýkýlýyor aklýmýn tüm direkleri
Kalmýyor hiç bir þey, ait olduðu yerde
Sol yaným darmadaðýn
Deðil miydik?
Emanetçisi, þu esrik zamanýn
Durabilseydin gözlerimde bir nefeslik
Sorsaydýn… anlatýrdým
;
Vefasýzlýðýna berdel, gayri meþru döl tuttuðumu
Ve adýný ölüm koyduðumu
Devrim Tülay Aydýn
05.08.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.