Hayata bazen dümdüz bakarken bazen de kýrýlmalar oluyor,
O kýrýklarýn arasýnda gereksiz olaylar da ortaya çýkabiliyor,
’Hayatýn cilveleridir bunlar’ deyip de geçmek lazýmdýr ama,
O cilvelerle boðuþarak geldik içinde kaybolduðumuz zamana...
Ýnsanlar sorumlu bireyler olarak gönderildi bu garip dünyaya,
Sonrasýnda her biri savruldu yeryüzünün baþka taraflarýna,
Bulunduklarý yerde ne olduklarýyla ne olacaklarý arasýnda da,
Yaþananlar dolmaya baþladý, bizlerin göremediði torbalara...
Ýnsan oðlu kuþ misalidir aslýnda, bugün burada yarýn da orada,
Birlik gibi gözükse de her biri baþka sorumlulukla geldi dünyaya,
Aileler içinde geldik ama bireysel olarak sorumluluðumuz vardýr,
Toplum olarak yaþýyoruz ama ahrette fert olarak yaþanmaktadýr...
Demek ki neymiþ; ancak kendimize güvenerek ilerlememiz gerek,
Ýnancýmýz ne olursa olsun, sorumluluklarýmýzla iç içe olmamýz gerek,
Unutmamalýyýz ki fert olarak vereceðiz hesabýmýzý Yüce Rabb’imize,
Unutmamalýyýz ki sorumluluðumuz iç içedir kendi gerçekliðimizle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.